Krzysztof Podgórski: 17 stycznia 1945 – Dzień Wyzwolenia Warszawy przez „żołnierzy zapomnianych”/Historia bez IPN/

1 Armia Wojska Polskiego pod dowództwem gen Stanisława Popławskiego w ramach 1 Frontu Białoruskiego wyzwoliła Warszawę.

W nocy z 16 na 17 stycznia siły główne 1 Armii WP przeprawiły się na zachodni brzeg Wisły na odcinku między Górą Kalwarią a Magnuszewem i o świcie podjęły natarcie na Warszawę.

W nocy z Pragi rozpoczęła natarcie 6 Dywizja Piechoty forsując Wisłę i wyparła Niemców z centrum. Około 10:00 włączyła się do walki w mieście 2 Dywizja Piechoty, która w rejonie Ogrodu Saskiego połączyła się z 6 Dywizją Piechoty. Do 16:00 Warszawa była wolna.

Wieczorem 17 stycznia do miasta dotarły siły główne 1 Armii WP nacierające od zachodu i południa.

Straty 1 Armii WP w opanowaniu Warszawy to 275 poległych, zaginionych i rannych, z tego około 110 zabitych w tym około 60 od min. 
W całej operacji warszawskiej 1 Armia WP straciła 10 537 żołnierzy w tym 3116 zabitych.

Czytaj również :https://krzysztofmroz1.wordpress.com/2017/12/28/krzysztof-mroz-demistyfikacja-pisowskiej-wizji-powstania-warszawskiego-ktora-stanowi-element-skladowy-tzw-iv-rp-aktualizacja-historia-bez-ipn/

HISTORIA BEZ  IPN

/artykuły od najnowszych do najstarszych /

 

 

 

 

Reklama

24 myśli na temat “Krzysztof Podgórski: 17 stycznia 1945 – Dzień Wyzwolenia Warszawy przez „żołnierzy zapomnianych”/Historia bez IPN/

  1. Dziękuję za pamięć o BOHATERACH, o naszych Dziadkach i Ojcach.którzy narażali własne życie, żebyśmy my teraz żyć w WOLNYM KRAJU.
    CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM WOJENNYM.
    Jestem córką BOHATERA WOJENNEGO Ś.P. Edwarda Miąc Więźnia Obozu Koncentracyjnego na Majdanku w Lublinie Nr 19993. WETERANA WALK O NIEPODLEGŁOŚĆ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Jako żołnierz Ludowego Wojska Polskiego 1-szej Armii brał czynny udział w wyzwalaniu terenów Polski od Lublina do Berlina, po drodze wyzwalając Warszawę, Bydgoszcz, Wał Pomorski. Brał czynny udział w forsowaniu Odry i Nysy Łużyckiej oraz w zdobywaniu Berlina , po drodze ciężko ranny w obie nogi z moździerza , przeżył i do końca życia dobrze i wiernie służył Polsce.
    Aż żal serce ściska, Pozdrawiam serdecznie i jeszcze raz dziękuję w imieniu całej mojej rodziny. Lidia Kusz.

    Polubienie

  2. Dziękuję za pamięć o BOHATERACH WOJENNYCH, o naszych Dziadkach i Ojcach.którzy narażali własne życie, żebyśmy my teraz żyć w WOLNYM KRAJU.
    CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM WOJENNYM.
    Jestem córką BOHATERA WOJENNEGO Ś.P. Edwarda Miąc Więźnia Obozu Koncentracyjnego na Majdanku w Lublinie Nr 19993. WETERANA WALK O NIEPODLEGŁOŚĆ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Jako żołnierz Ludowego Wojska Polskiego 1-szej Armii brał czynny udział w wyzwalaniu terenów Polski od Lublina do Berlina, po drodze wyzwalając Warszawę, Bydgoszcz, Wał Pomorski. Brał czynny udział w forsowaniu Odry i Nysy Łużyckiej oraz w zdobywaniu Berlina , po drodze ciężko ranny w obie nogi z moździerza , przeżył i do końca życia dobrze i wiernie służył Polsce.
    Aż żal serce ściska, Pozdrawiam serdecznie i jeszcze raz dziękuję w imieniu całej mojej rodziny. Lidia Kusz.

    Polubienie

Możliwość komentowania jest wyłączona.