Geopolityczne WIELKIE NIC Lecha Kaczyńskiego /Historia bez IPN/

Artykuł był opublikowany 19-05-2010 w serwisie Blog.onet.pl. Obecnie nastąpiła likwidacja tego serwisu blogowego.

***********

W artykule „Na wzór Marszałka” (Rzeczpospolita 14.05.2010) Piotr Zychowicz kreuje zmarłego prezydenta Lecha Kaczyńskiego na ucznia marszałka Józefa Piłsudskiego.

Podobieństwami, według autora, są, między innymi:

1)dążenie przez Lecha Kaczyńskiego do realizacja idei jagiellońskiej dostosowanej – według autora artykułu – do realiów XXI wieku.

2) stosunek Lecha Kaczyńskiego do historii, a szczególnie do powstań. Józef Piłsudski był wychowywany w najwyższym szacunku do powstania styczniowego a później on sam kultywował o nim pamięć. Lech Kaczyńskim zachował pamięć o powstaniu warszawskim 1944 r. w którym walczył jego ojciec. Jako prezydent Warszawy przyczynił się do wybudowania muzeum tego powstania, a jako Prezydent RP odznaczył, jeszcze żyjących, jego uczestników.

Zastanówmy się, czym jest a czym nie, ta cała nowoczesna idea jagiellońska Lecha Kaczyńskiego. Początkowo wydaje się, że jest to blok, silnie ze sobą powiązanych, niezależnych, państw takich jak: Polska, Ukraina, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia.
Ten blok byłby ściśle sprzymierzony z państwami Kaukazu. Cóż, pomysł jak pomysł. Można go jednak traktować jako podstawę do krytycznej dyskusji.
Rzecz zaczyna być jednak bardzo niepokojąca, gdy w artykule pojawia się pojęcie „wielonarodowej Rzeczpospolitej”. Jak pisze Piotr Zychowicz, Lech Kaczyńskim wraz z innymi przywódcami żartował na temat restauracji I Rzeczpospolitej podczas lotu Tupolewem na Kaukaz w 2008 r.

Ładne żarty. Pierwsza Rzeczpospolita była państwem, na której terytorium żyło, co prawda, kilkanaście narodów, ale nie ma to nic wspólnego ze związkiem równoprawnych państw narodowych. Część z tych narodów( grup wyznaniowych) czuła się obco w tamtej Rzeczpospolitej. Zwłaszcza po zwycięstwie kontrreformacji. Nic dziwnego, że te „żarty” zbiegły się z podkreślaniem odrębności narodowej przez Ukraińców, Litwinów i Białorusinów.
Prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko zafundował po tym słynnym locie i żartach Lecha Kaczyńskiego bardzo przykry prezent swojemu mentorowi Lechowi. Zaczął aktywnie honorować banderowców i nadał tytuł Bohatera Ukrainy Stepanowi Banderze.
Chciałbym w tym miejscu przypomnieć, że liczba ofiar nacjonalistów ukraińskich jest kilkanaście razy większa niż ofiar w Katyniu. Jednak Lech Kaczyńskim głośno krzyczał tylko w tej drugiej sprawie, ponieważ można było zaatakować Rosjan. Nie potępiał jednak swojego przyjaciela Juszczenki gloryfikującego ukraińskich zbrodniarzy.

Na Litwie, urzędnicy litewscy dyskryminują polska mniejszość zabraniając jej używania polskich nazwisk jak również polskich nazw ich firm. Nie wolno mieć nawet nazw dwujęzycznych. Wcześniej toczyła się wojna o dwujęzyczne nazwy ulic na Wileńszczyźnie.

Na Białorusi prezydent Łukaszenko nie dopuścił do organizowania przez CIA, tzw. kolorowych i kwiatowych rewolucji. Tym bardziej nie przejmował się mrzonkami Lecha Kaczyńskiego.

Łotwa i Estonia są powiązane gospodarczo, i coraz bardziej politycznie, z państwami skandynawskimi.

Na Kaukazie Lech Kaczyńskim miał tylko wsparcie w znanym nam Saakaszwilim, wspieranym przez USA i Izrael.

Co do powstania warszawskiego to jego pisowska wersja budzi w każdym normalnie myślącym człowieku irytację, ponieważ nie bierze pod uwagę, że wywołanie przez kierownictwo Armii Krajowej powstania, przy koncepcji dwóch wrogów, musiało skończyć się klęską, wyniszczeniem ludności cywilnej i pełnym zniszczeniem miasta.
Powstanie było skierowane militarnie przeciwko Niemcom ale politycznie przeciwko Rosjanom. Kuriozalnie brzmią, więc wyjaśnienia, że, pomimo takiej postawy, liczono na pomoc wojsk radzieckich. Zresztą, kierownictwo Armii Krajowej wiedziało o fiasku współpracy jej oddziałów z formacjami radzieckimi, na ówczesnych wschodnich terenach Polski. Jeżeli doda się do tego wysłanie w lipcu 1944 r. części uzbrojenia do oddziałów poza Warszawą, niezbyt dobrze przygotowany plan działań powstańczych i rozpoznania sił przeciwnika – co świadczy o lekkomyślności dowództwa – to stanie się oczywiste, że powstanie musiało skończyć się katastrofą.

Powstałe Muzeum Powstania Warszawskiego powinno być przede wszystkim pomnikiem cywilnej ludności Warszawy – w tym dzieci – poległej w powstaniu i stanowić przestrogę przed pochopnym szafowaniem życiem ludzkim i dorobkiem kulturalnym narodu. Dlatego z dużym zdumieniem i smutkiem czyta się list prof. Lech Kaczyńskiego Prezydenta Warszawy, umieszczony na stronie internetowej Muzeum, w którym nie ma ani jednego słowa o cywilnych ofiarach powstania. Tylko o powstańcach.

To, co pozostawił po sobie Lech Kaczyński, zwłaszcza w dziedzinie myśli geopolitycznej, to – w mojej ocenie- WIELKIE NIC. Dlatego też, NIE POWINNO SIĘ KONTYNUOWAĆ JEGO „DZIEŁA”.

HISTORIA BEZ IPN

/artykuły od najnowszych do najstarszych /

Share this:

Dodaj do ulubionych:

Podobne

Napisane przez krzysztofmroz1